مدرسه علميه الزهراء شهداد كرمان

شخصي بود به نام توبة ابن صمّة. نقل شده كه او نفس خود را در بيشتر اوقات شب و روز محاسبه مي كرد. روزي ايّام گذشته عمر خود را حساب كرد و متوجه شد كه شصت سال از عمرش گذشته است. سپس ايّام آن را حساب كرد و ديد بيست و يك هزار و پانصد روز مي شود. گفت: واي بر من! آيا من مالك را به بيست و يكهزار گناه [روزي يك گناه ]ملاقات خواهم كرد؟ اين را گفت وبي هوش شد و در همان حال بي هوشي وفات كرد.

 منازل الآخرة، شيخ عباس قمي، ص 94.