در انتظارخورشید
02 اسفند 1390 توسط کدخدا نجف آبادی
گاه می دانیم که مهمانی عزیز در راه است وخود را سخت در انتظارآمدنش غرق می کنیم وگاه کودکانه وگاه یادمان می رود که زمستان دل مان در انتظار بهاری سبز است وغافل از وعده ی دیدارآن مهمان مبارک،سرگرم بازیچه های دنیوی می شویم ورنگ ووارنگ دنیا از یادمان می برد که آسمان در انتظار خو رشیداست.اما وعده ی خدا درباره ی مهدی موعود حق است وانتظارش واجب ،جویبار معنویت است که درکوچه کوچه ی رگ های وجودمان جاری می شود .انتظار فرج ،خود گشایشی سبز است .انتظار ،گشودن دریچه ای است رو به آسمان واستشمام عطر امید ،انتظار ،چشم دوختن به انتهای جاده ی هدایت است وآنکه چشم به انتهای جاده بدوزد راه را گم نخواهد کردومحبوب ترین کار نزد خداهمین انتظار است . همین خانه روبی دل،همین بی قراری وعاشقی لحظه به لحظه،همین هاست که جواز عبور از صراط است ومحبوب ترین اعمال نزد خداست.