جزاي قضا شدن يك نماز
04 خرداد 1391 توسط کدخدا نجف آبادی
.
حاج شيخ حسنعلي نخودكي اصفهاني از پانزده سالگي تا پايان عمرش، هر سال، سه ماه (رجب، شعبان و رمضان) را روزه مي گرفت و شبها را نيز به عبادت سپري مي كرد و آرام نداشت. او مي گويد: در تمام عمرم تنها يك روز نماز صبحم قضا شد، پسر بچه اي داشتم كه شب همان روز از دنيا رفت. سحرگاه مرا گفتند كه اين رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده اي، اينك اگر شبي تهجّدم [نماز شبم] ترك شود، صبح آن شب، انتظار بلايي را مي كشم.
نشان از بی نشانها ج1ص16و31