مدرسه علميه الزهراء شهداد كرمان

اصلاح نفس و تربيت باطن، وظيفه قشر خاصي نيست؛ بلکه وظيفه آحاد افراد جامعه مسلمان است.امام خميني(ره)   نامه اي که به فرزند خويش مي نويسد، تهذيب و اصلاح درون را وظيفه همگاني مي شمرد و مي فرمايد:

 « پسرم! فرصت را از دست مده و در جواني خود را اصلاح کن. پيران نيز بايد بدانند که تا در اين عالم هستند مي توانند جبران تبهکاري ها و معصيت ها را بکنند و اگر از اينجا منتقل شوند کار از دست آنها خارج است.»[1]

 لذا بر هر فرد متدين است که به سلوک معنوي خويش بينديشد و به اصلاح نفس اهتمام بورزد؛ امّا به جهات مختلف، سنگيني اين وظيفه بر دوش روحاني بيشتر احساس مي شود. مبلغ اگر خود را اصلاح نکرده باشد، نخواهد توانست از عهده رفع رذايل اخلاقي مردم بر آيد و سلوک معنويشان را به اصلاح بگرواند به همين جهت است که آن بزرگمرد عرصه تهذيب مي فرمايد: «تزکيه مقدم است بر همه چيز. طلبه اي که در مدرسه درس مي خواند همدوش با درس، همقدم با درس، «تزکيه» لازم است.»[2]

   اهميت تهذيب را از ديدگاه ايشان- که در کتاب گران سنگ جهاد اکبر نگاشته شده- مورد توجه قرار مي دهيم:

«تا فرصت از دست نرفته، تا دشمن بر همه شئون ديني و علمي شما دست نيافته، فکري کنيد؛ بيدار شويد؛ به پا خيزيد. در مرحله اول در مقام تهذيب و تزکه نفس و اصلاح خود بر آييد.»[3]

 [1] . وعده ديدار، ( مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره)، نامه 8/2/1361.

 [2] . صحيفه، ج 19، ص 92.

 [3] . جهاد اکبر، ص 60.