ضرورت دوستی خواندان رسالت
عشق به اهل بيت عليهم السلام زمينه ساز عشق به خداوند است و دوست داشتن اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله مهر ورزيدن به ارزش هاي والاي الهي مي باشد.
رسيدن به قله رفيع كمالات معنوي و انساني بدون دوستي اولياء الهي ممكن نيست و پذيرش اعمال و زحمات يك مسلمان در گرو محبت و ولايت اهل بيت عليهم السلام مي باشد. امام علي عليه السلام از رسول اكرم صلي الله عليه و آله نقل مي كنند:
«لا تزول قدما عبد يوم القيامة حتي يسال عن اربع … و عن حبنا اهل البيت; (1)
در روز قيامت هيچ بنده اي قدم برنمي دارد مگر اينكه از چهار چيز سؤال مي شود … [كه چهارمين سؤال ]از دوستي ما اهل يت خواهد بود.»
براين اساس تقرب به خداوند و رسيدن به سعادت دنيا و آخرت با عشق و دوستي آل پيامبر صلي الله عليه و آله عجين شده است.
مولوي مي گويد:
هر كه خواهد همنشيني با خدا او نشيند در كنار اولياء
مهرورزي به ديگران يك نياز محبت اهل بيت عليهم السلام از ديدگاه علي عليه السلام فطري است، اما چه زيباست كه انسان در بذل محبت، خوبان و برترين ها را برگزيند و اهل بيت عليهم السلام مظهر خوبي ها و كمالاتند، چنانكه علي عليه السلام فرمود:
«هيچ كس را در كمالات و صفات زيباي انساني با آل محمد صلي الله عليه و آله نمي شود مقايسه كرد، ديگران كه پرورده نعمت هدايت اهل بيت پيامبرند، هيچ گاه با آنان برابر نخواهند بود.»
عواطف پاك و اظهار عشق و علاقه نسبت به معصومين عليهم السلام و خاندان پاك پيامبر صلي الله عليه و آله عامل ثبات قدم در راه دين و دينداري است و عشق و محبت خالصانه به اهل بيت عليهم السلام انسان را در برابر گناه و فساد بيمه مي كند.
سعدي اگر عاشقي كني و جواني عشق محمد بس است و آل محمد
بهترين نوع ارتباط با پيشوايان معصوم عليهم السلام همان محبت و مودت مي باشد كه يك رابطه قلبي و دروني است و خداوند متعال هم در قرآن كريم به چنين ارتباطي دعوت كرده و مي فرمايد «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة في القربي »; (2) «بگو: من بر انجام امر رسالت، از شما مزدي نمي خواهم مگر دوستي و محبت درباره نزديكانم.»
در زيارت امين الله نيز مي خوانيم: «خداوندا! دل و جان مرا شيفته اولياي برگزيده ات قرار ده و مرا در زمين و آسمانت محبوب گردان.» (3)
هر قدر محبت و دلباختگي و ارتباط قلبي با ائمه اطهار عليهم السلام بيشتر باشد، تبعيت و همرنگي و همراهي و همدلي با آن ها نيز بيشتر خواهد شد. نقش عشق و محبت در ايجاد همساني، همفكري و همراهي و هم سويي بسيار مهم است و مردم پيوسته از چهره هاي محبوبشان الگو و سرمشق مي گيرند. ايمان عاطفي به رهبري حتي در اطاعت سياسي و اجتماعي هم تاثير مي گذارد و زمينه ساز تبعيتي عاشقانه مي شود نه يك اطاعت رسمي و تشريفاتي. در اين صورت ميان «شناخت »، «عشق » و «پيروي » رابطه اي مستحكم به وجود مي آيد، زيرا معرفت محبت مي آورد و محبت «ولايت و تبعيت.» (4)
1) امالي مفيد، ص 353.
2) شوري / 23.
3) وسائل الشيعه، ج 14، ص 395.
4) عشق برتر، ص 14 و 15.